معناي لغوي: «تفسیر»، در لغت به معناي پرده برداري، کشف و آشکار کردن معناي چیزي می‌باشد.معنـاي اصـطلاحی: مقصود از تفسـیر قرآن، این است که ما معانی آیات قرآن و مقاصـد خداونـد تبارك و تعالی را، متوجه بشویم و براي دیگران بیان کنیم.علامه طباطبائی(ره) در این باره می‌نویسند: تفسیر به معناي بیان معانی آیات قرآن و کشف مقاصد و مدلول هاي‌ آن است. بدین ترتیب در تفسیر قرآن چند عنصر اساسی وجود دارد:

اول: متوجه شدن معانی کلمات و آیات.دوم: بدانیم، هدف خدا از بیان این آیه چه بوده است.سوم: اینکه آن مطلب را براي دیگران اظهار و بیان کنیم.

اگر این سه مرحله انجام شود، تفسیر صورت گرفته است. البته چنین تفسـیري بایـد بر اسـاس قرائن و منابع معتبر باشـد یعنی اینکه از قرائن عقلی و قرائن نقلی مثل آیات دیگر قرآن و احادیث پیامبر(ص) و ائمه(ع) استفاده شود تا تفسیري معتبر و جایز ارائه شود.

دبیرخانه قرآنی کارگاه نقد و بررسی تاثیر ذهن انسان بر کائنات (قانون جذب) را برگزار می کند:

استاد: حمیدرضا مظاهری سیف

زمان :  سه شنبه 30 آبان

ساعت: 18/30 الی 20/30

مکان: بلوار جمهوری، نبش کوچه 6، تبلیغات اسلامی استان قم

مخاطبین : دبیران متوسطه اول ( همه رشته های درسی می توانند شرکت کنند) 

برای شرکت کنندگان گواهی دانش افزایی صادر می شود.

گزارشی کوتاه از تفسیر امام حسن عسکری(ع) است که عبدالحسین طالعی سردبیر مجله کتاب‌شناسی شیعه در اختیار ما قرار داده است.

«دو مسافر شیعه امامی از دیار استرآباد(شمال ایران) ـ در زمانی که بیشتر اهل آن دیار، زیدی بودند ـ از ستم برخی از اهالی استرآباد به امامشان امام عسکری سلام الله علیه پناه بردند. حضرتش آنها را پذیرا شد.

دو مسافر نگران حال خانواده‌هایشان بودند. امام عسکری(ع) فرمود: اگر خبر به شما برسد که خانواده‌هایتان در امن و سلامت هستند، آیا حاضرید در اینجا بمانید و بخشی از علمی در تفسیر قرآن را که خداوند به ما آموخته به شما بیاموزم؟ پاسخ مثبت دادند. پیکی رسید و خبر سلامت بستگانشان را آورد. یوسف بن محمد بن زیاد و علی بن محمد بن سنان هفت سال در سامرّا ماندند و درس‌های تفسیر امامشان را شنیدند و نوشتند.

بدین ‌سان تفسیری شکل گرفت که به تفسیر امام حسن عسکری سلام الله علیه مشهور شد.

نسخه‌های موجود از این تفسیر، آیات آغازین قرآن تا آیه ۲۱۰ بقره و آیه ۲۸۲ بقره را در بر دارد. تفسیر آیات، غالباً با نقل اخباری از رسول خدا(ص)، حضرت زهرا(س) و ائمه هدی علیهم السلام همراه است. گاهی به اختصار و گاه به تفصیل.

نزدیک به ۳۸۰ حدیث ذیل آیات آمده است. برخی از این احادیث، شکل داستانی دارد و در آنها به اخباری از امت‌های پیشین اشاره می‌شود. آموزه‌های تربیتی، اخلاقی و عقایدی در این روایات موج می‌زند.

به این امید که مناسبت میلاد گرامی حجت یازدهم سلام‌الله علیه نقطه عطفی برای توجه افزون‌تر از پیش به این معدن نورانی آسمانی باشد. میلاد حجت یازدهم بر فرزند و وارث آن گرامی، حضرت حجت‌بن الحسن عجل الله تعالی فرجه و دوستداران و منتظرانش مبارک باد.»

حضرت معصومه علیها السلام تفسیر معصومیت است و تعبیر بلند تبعیت از ولایت. وفات حضرت فاطمه معصومه علیها السلام را  خدمت شما همکاران عزیز تسلیت عرض می کنیم.

روایت امام صادق (ع) درباره مقام شفاعت فاطمه معصومه (س)

وی گفت: علامه مجلسی رحمه الله در کتاب گرانسنگ بحار الانوار از امام صادق (ع) نقل می‌کنند که فرمودند: عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکَّةُ أَلَا إِنَّ لِرَسُولِ اللَّهِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَرَماً وَ هُوَ الْکُوفَةُ أَلَا وَ إِنَّ قُمَّ الْکُوفَةُ الصَّغِیرَةُ أَلَا إِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابٍ ثَلَاثَةٌ مِنْهَا إِلَی قُمَّ تُقْبَضُ فِیهَا امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِی اسْمُهَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُوسَی وَ تُدْخَلُ‏ بِشَفَاعَتِهَا شِیعَتِی الْجَنَّةَ بِأَجْمَعِهِمْ. همانا برای خدای متعال حرمی وجود دارد و آن مکه است و برای رسول خدا حرمی وجود دارد و آن مدینه است و حرم امیرالمومنین (ع) در کوفه واقع شده است. آگاه باشید که شهر قم کوفه صغیر است. بهشت هشت درب دارد که سه تای از آنها به سوی شهر قم باز می‌شوند. در این شهر زنی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی دفن می‌شود که تمام شیعیان من به شفاعت آن بانو داخل بهشت می‌شوند. امام صادق (ع) قبل از تولد حضرت معصومه (س) این روایت را فرمودند. اگر در فضیلت حضرت معصومه (س) همین یک روایت وجود داشت برای عظمت این بانوی کرامت کافی بود.

 انس به معنای الفت داشتن به چیزی که از طریق محبت به دست می‌آید و ثمره آن، آرامش انس گیرنده است. اما انس با قرآن کریم در دیدگاه مقام معظم رهبری (دام‌ظله)، به طی کردن مراحل مشخصی گفته می‌شود که در نهایت ثمره آن عمل به قرآن کریم است. مقام معظم رهبری (دام‌ظله) انس با قرآن کریم را خواندن و بازخواندن و در مفاهیم قرآنی تدبر کردن و آن‌ها را فهمیدن می‌دانند (خامنه‌ای، ۱۰/۱/ ۱۳۶۹).