قُل اِنَّمَا اَنَا بَشَرُ مِثلُکُم یُوحَی اِلَیَّ اَنَّمَا اِلهُکُم اِلهُ واحدُ فَمَن کَانَ یَرجُوا لِقَاءَ رَبِّهِ فَلیَعمَل عَمَلاََ صَالِحََا وَلَا یُشرِک بِعِبادَةِ رَبِّهِ اَحَداََ . 110/کهف
بگو(ای پیغمبر) من بشری می باشم همانند شما که به من وحی می شود که فقط معبود شما، معبود واحد است، پس هر کس امید دیدار ولقای پروردگارش را داشته باشد باید حتماَ کار نیکو انجام دهد وهیچ کس را با پروردگارش شریک قرار ندهد.
این آیه اصول سه گانه دین (توحید ،نبوت ومعاد) را در خود گردآوری نموده است.
در تفسیر الدّر المنثور در ذیل این آیه حدیثی از پیامبر (ص) آمده است که فرمودند: پروردگارتان می گوید:من شریک پسندیده وبرگزیده ای هستم، پس کسی که در کردارش احدی را از خلق برای من شریک قرار دهد، من تمام عملی را که بجا آورده است برای آن شریک واگذار می نمایم ومن عمل را نمی پذیرم مگر آن که خالص برای من بوده باشد.سپس پیامبر (ص) آیه فمن کان یرجوا لقاء ربّه راتا آخر قرائت کردند.