اِعلَموا اَنَّمَاالحَیَاة الدُّنیا لَعِبُ وَلَهوُوَزینَةَ وَتَفاخُرُ بَینَکُم وَ تَکاثُرُ فِی الاَموالِ وَالاَولادِ (حدید/20)
بدانید که زندگی دنیا به حقیقت بازیچه ای است طفلانه ولهو ولعب وزینت وآرایش وتفاخر وخودستایی بایکدیگر وحرص افزودن مال وفرزندان.
باید توجه داشت در این گونه آیات که دنیا لهو ولعب معرفی می شود منظور دنیاگرایی است که در این حالت انسان به جای بهره گیری از مادیات در راستای نزدیکی به خداوند، از آن ها در مسیر دوری از خداوند سود جسته است.وگرنه اگر دنیا وسیله ای برای نزدیکی به خداوند باشد و مقدمه حیات اخروی ودوره ای برای تکامل بشر باشد تا او را برای ورود به بهشت جاودانی آماده کند نه تنها مذموم نیست بلکه عقلانی وپسندیده است.
منظور از لهو ولعب یعنی حرکت پوچ وبی معنا که صرفا برای کشتن وقت فراغت است وهیچ ثمری برای دین،دنیا وآخرت آدمی ندارد. لهو ولعب امری منفی است وهرگز مومن عمر خود رابه بطالت نمی گذراند.درآیات بسیاری این امر نکوهیده دانسته شده است.
(کتاب موانع تفکر درفرایند پیشرفت بر اساس آموزه های قرآنی،نویسنده،سید علی نقی ایازی،ص203)