در آیه 62 سوره نمل (امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء ویجعلکم خلفاء الارض اءله مع الله قلیلا ما تذکرون ) کیست که هرگاه درمانده ای او را بخواند ، اجابت نماید وبدی و ناخوشی را برطرف کند وشما را جانشینان در زمین قرار دهد؟ آیا با خداوند معبودی است؟ چه کم پند می پذیرید. منظور از مضطر چه کسی است؟ در روایات می خوانیم نمونه ی مضطر واقعی امام زمان (ع) است که همواره فرج خود را از خداوند می خواهد ویکشف السوء سلطه ی کفار است که در زمان آن حضرت برطرف می شود ونمونه ی یجعلکم خلفاء حکومت صالحان در آن زمان است. منبع:تفسیرنور،ج8،ص442
