چرا خطاب آیات قرآن بیشتر به مردان است؟ مگر بانوان نیمی از جمعیت را تشکیل نمی دهند؟
خطاب های قرآن به دو دسته تقسیم می کنند : 1- خطاب ویژه مرد یا زن 2- خطاب مشترک :خطاب های مشترک در قرآن دو گونه است : گاهی با عنوان فراگیری همچون واژه ناس ،انسان ، مَن موصول عموم انسان ها را خطاب می کند و گاهی در ظاهر از لفظ مذکر استفاده می کند ولی شامل زن و مرد می شود که در این رابطه به نکاتی باید توجه کرد:1- دستور ها و معارف قرآنی در مورد زن ومرد یکسان است اگرچه الفاظ آن مذکر است این به خاطر قاعده ادبی تغلیب است در زبان هایی مانند عربی که برای زن ومرد دو گونه فعل وجود دارد (مذکر و مونث) در مواردی که جمع مورد نظر باشد صیغه مذکر به کار می رود 2- این گونه سخن گفتن در میان انسان ها معمول است واختصاصی به قرآن ندارد به خصوص در مقام قانون گذاری که از الفاظ وضمایر مذکر استفاده می شود ولی معنای عموم اراده می گردد
3-علت این که خطاببه زنان کمتر در قرآن به کار می رود برخاسته از نگرش قرآن به رعایت حرمت زنان است ونشان از غیرت خداوند دارد. طبیعی است سخن گفتن مودبانه وعفیفانه با زنان وکمتر نام بردن آن ها یکی از راه های حفظ حرمت آنان است ونشانگر نوعی احترام وارج نهادن به مقام شامخ آنان است البته در مواردی که نیاز به تاکید دارد ویا جهت فرهنگ سازی نیاز به تصریح دارد ، به طور آشکار و جداگانه از الفاظ ویژه زنان و مردان در آیات قرآن استفاده شده است.
منبع: کتاب قرآن شناسی ج5 ،تالیف صالح قنادی ،ص 72