در آیه 27 سوره ابراهیم که خداوند می فرماید: (یثبت الله الذین امنوا بالقول الثابت فی الحیوة الدنیا وفی الاخرة ) خدا کسانی را که ایمان آورده اند به گفتار ثابت در دنیا وآخرت ثابت می دارد. منظور از گفتار ثابت چیست؟
مراد از گفتار ثابت در اینجا همان کلمه توحید است که در دنیا ودر آخرت ثابت است چون غیر ازتوحید هرچه باشد متزلزل است هرچه باشد قابل رنگ و قابل تغییر است وقابل تردید وتامل است اما قول ثابت در دنیا وآخرت قابل تغییر نیست واین درجه از توحید که برای بنده خدا ظهور پیدا می کند ملازم با از دست دادن اختیار شخص وسپردن اختیار به دست رب الارباب است و ان است معنای ولایت.
منبع:کتاب معاد شناسی علامه محمد حسین حسینی تهرانی ،ص75