خداوند در سوره بقره آیه 10 می فرماید: فِی قُلُوبِهِم مَرَضُ فَزادَهُمُ اللّهُ مَرَضَاَ وَ لَهُم عَذابُ اَلیمُُ بِمَا کَانوا یَکذِبونَ (درقلب هایشان بیماری است وخداوندبر بیماری اشان می افزاید)
سئوال این است آیا خداوند که خیر محض است بر بیماری می افزاید یا باید درمان کند؟
سنت الهی براین نیست که درابتدا دل آدمی رابیمار کند یا بر بیماری او بیفزاید بلکه با دستور ایمان وتقوا ازبیمار دلی پیشگیری، یا آن را درمان می کند لیکن بیمار دلانی که به سوء اختیار خود از درمان های الهی بهره ای نمی برند خداوند بر بیماری اشان می افزاید.
سرّ اسناد افزایش بیماری به خداوندآن است که همه امور عالم به تدبیر الهی است وازدیادبیماری دل نیز با واسطه به خداوند اسناد داده می شود وگرنه از جانب خدای سلام جز سلامت افاضه نمی شود.
عذاب دردناکی که دامنگیر منافقان می شود بر اثر نفاق وکذب اعتقادی آنان است،همان کذب اعتقادی که منشا سیره ی سیئه ی عملی آنان شده است.
تفسیر تسنیم،ج2،ص263