درسوره اسراء آیه82خداوند می فرماید: (وننزل من القرآن ما هو شفاء ورحمة للمومنین ولا یزید اتظالمین الّا خساراً ) در این آیه شریفه اشاره می کند که قرآن برای مومنان شفاء ورحمت است وبرای ظالمان چیزی جز خسارت نیست سئوال این است مگر می شود قرآن خسارت باشد ؟ قرآن کریم مظهر اسم هادی ونافع ومظهر اسم ضارّ ومضلّ است مو منان را هدایت می کند شایستگان وفطرت مداران از قرآن نفع وسود می برند ودر مقابل اهل کفر ونفاق وکسانی که شهوت وغضب حیوانی خود را بر فطرتشان حاکم ساخته وآن رابه خاموشی کشانیده باشند قابلیت وشایستگی هدایت قرآن را ندارند وچون حق را انکار می کنند ودر برابر آن می ایستند گمراهی وضلالتشان بیشتر می شوددر اینجا قرآن مظهر اسم ضارّ ومضلّ ومایه ضرر وضلالت می گردد. مقصود از اضلال در این جا اضلال تکوینی است نه تشریعی، زیرا محال است که خدای سبحان کتابی بفرستد ودر آن کتاب محتوایی باشد که نه تنها انسان را هدایت نمی کند بلکه گمراه کننده او باشد چنین امری علاوه بر آن که خلاف حکمت خداوند ومنافی هدف وغایت خلقت وآفرینش است بلکه سبب خواهد شد که گمراهان وبدکاران مستحق عذاب وجهنم نباشند ودر برابر خدای خود عذر بیاورند که ما خواستار هدایت تو بودیم ولی تو ما را گمراه کردی پس ما معذوریم نه مسئول، بنابر این خداوند اضلال تشریعی وابتدایی ندارد وهمگان را در وهله نخست با هدایت تشریعی وابتدایی خودبه راه راست وصلاح وفلاح ورستگاری دعوت می کندو در این مرحله هیچ اضلالی وجود ندارد ولی اگر کسی این هدایت تشریعی را نپذیرفت وبه اختیار خویش بیراهه گمراهی را پیش گرفت واز مهلت توبه وتاخیر مجازات متنبه نشد و استفاده نکرد وبه فطرت الهی خود بر نگشت آن گاه به اضلال تکوینی خداوند مبتلا خواهد شد. منبع: کتاب قرآن درقرآن آیت الله جوادی آملی،ص195