قرآن و امام حسین ( علیه السلام )
1- امام حسین فرزند رسول خدا ( صلی الله علیه وآله وسلم ) :
مفسران و محدثان شیعه و اهل تسنن تصدیح کرده اند که آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم ) نازل شده است و پیامبر ( صلی الله علیه و آله وسلم ) تنها کسی را که همراه خود به میعادگاه برد فرزندانش حسن و حسین و دخترش فاطمه و علی ( علیه السلام ) بودند و درنتیجه جای هیچ گونه شک و تردیدی نیست که منظور از ابنائنا امام حسن و امام حسین هستند .[1]
آل عمران –61
2- امام حسین ( علیه السلام ) پاک و مطهر است :
مرحوم استاد علامه طباطبایی در این زمینه می فرمایند : خداوند سبحان به طور مستمر و مداوم اراده نموده که شما اهل بیت را به موهبت عصمت اختصاص دهد بدین نحو که اعتقاد باطل و نادرست و همچنین آثار عمل زشت را از شما اهل بیت ( علیه السلام ) بزداید و دور سازد و به جای آن عصمتی را جایگزین کند که حتی اثری از آن اعتقاد باطل و عمل ناپسند در دل هایتان نباشد و درنتیجه طبق نص صریح قرآن امام حسین ( علیه السلام ) پاک و مطهر است .[2]
احزاب -33
3- اطاعت و پیروی از دستورهای امام حسین ( علیه السلام ) لازم و واجب است :
در روایات متعددی که از پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله وسلم ) از طریق شیعه و سنی نقل شده است منظور از اولی الامر امامان دوازده گانه اند که نام و مشخصات هر یک توسط آن حضرت به طور صریح و دقیق بیا ن شده است ، که از جمله آن هاست :
حدیث جابر که در آن نام یکایک از ائمه معصومین ( علیه السلام ) از علی تا امام زمان ( عجل الله و تعالی فرجه ) ذکر گردیده است . پس اطاعت و پیروی امت اسلام از اولی الامر لازم شمرده شده است که امام حسین یکی از آنان می باشد .[3]
آل عمران –59
4- محبت و دوستی امام حسین ( علیه السلام ) از امت خواسته شده است :
قل لا اسئلکم علیه اجرّا الا الموده فی القربی - بگو ای پیامبر در برابر انجام رسالتم از شما خواستار اجرو پاداش نیستم جز مودت و دوستی خاندانم - سیوطی در الدارالمنثور در ذیل آیه مورد بحث از مجاهد از ابن عباس نقل کرده که تفسیر این آیه این است که پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود : حق مرا در اهل بیتم حفظ کنید و آن ها را به سبب من دوست دارید . باید به این نکته توجه داشت که لازمه دوست داشتن ، اطاعت کردن است محبتی که همراه با اطاعت کردن نباشد ادعایی بیش نیست و بدینسان دل در گروه محبت حسینی داشتن و اطاعت از او فرض و واجب می نماید .[4] شوری-23
5- امام حسین ( عیله السلام ) مظلوم است :
وَ مَن قُتِلَ مَظلوماٌ فَقَد جَعَلنا لِوَ لِیّهِ سلطاناً ( اسراء –33 ) –کسی که مظلوم کشته شد برای ولی او سلطه ( حق قصاص ) قرار دادیم[5] –از امام صادق ( علیه السلام ) روایت شده که این قسمت از آیه درباره امام حسین نازل گردیده است .[6]
6- امام حسین ( علیه السلام ) صاحب نفس مطمئنه است :
در حدیثی از امام صادق ( علیه السلام ) می خوانیم : صوره فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانید که سوره حسین بن علی ( علیه السلام ) است ، هرکس آن را بخواند با حسین بن علی ( علیه السلام ) در قیامت در درجه او از بهشت خواهد بود .[7]
مغرفی این سوره به عنوان سوره حسین بن علی ( علیه السلام ) به خاطر این است که مصداق روشن نفس مطمئنه که در آخرین آیات این سوره مخاطب واقع شده ، حسین بن علی ( علیه السلام ) است همان گونه که در حدیثی از امام صادق آمده است .[8]
آیات آخر این سوره یعنی امام حسین ( علیه السلام ) زیارت امام حسین –السلام علیک یا شریک القرآن - سلام و درود بر تو ای شریک قرآن .[9]
7- در روایتی امام حسین ( عله السلام ) مراتب و معارف قرآن کریم را این گونه بیان می فرمایند :
کتاب خدا بر چهار چیز استوار است، عبارات و رمزها ( اشاره ها ) و لطایف و حقایق ،عبارات آن برای توده مردم است، اشاره و رموزات از آن خواص و بندگان ویژه و لطایف آن برای اولیاست و حقایق آن نیز برای پیامبران است .[10]
عبارات : شناخت مفاهیم در حد ترجمه و دانستن لغات
اشارات : تفسیر
لطایف : بالا تر از تفسیر ( یاران خاص پیشواین معصوم )
حقایق : ذات قدسی و مکنون ملکوتی قرآن است که اتصال و تماس با آن از آن معصوم است و دست دیگران کوتاه است .[11]
8- سر مبارک امام حسین ( علیه السلام ) چه آیاتی را تلاوت کرد ؟
1- زید بن ارقم می گوید : سر مبارک را دیدم که قرآن می خواند ( کهف –9 ) موی بر تنم راست شد و گفتم این ماجرا عجیب تر از جریان اصحاب کهف است .
شاید علت انتخاب این آیه به این منظور است که به مردم بفهماند که شما می پندارید، داستان اصحاب کهف عجیب است که از ستم گر زمان خود برای رهانیدن دین خویش دور شدند به غار پناه بردند، نه عجیب داستان ماست که با عزمی استوار به مقابله با ستمگر زمان خود برخاستیم و حتی زنان و کودکان خویش را در این مبارزه همراه خود آوردیم .
2- وقتی سر را به درختی آویزان می کنند و نوری از آن ساطع می شود و می خواند : وَسَیَعلَمُ الذّینَ ظَلَمُوا اَیّ مُنقَلَبِ یَنقَلِبُون : و کسانی که ستم کرده اند به زودی خواهند دانست به کدام بازگشتگاه برخواهند گشت. ( شعراء –227 )
3- سلمه بن کهیل می گوید : از زبان مقدس سر شنیدم که می گوید : فسَیکفیکهم اللهُ وَ هو السمیع العلیم : به زودی خداوند آنان را از تو کفایت خواهد کرد که او شنوای داناست .( بقره –137 )
4- ابن وکیده صدایی می شنود اما نمی داند که از سر مقدس است یا از دیگری، ناگاه سر اورا خطاب می کند « یا بن وکیده ! اما علمت انا معشر الائمه احیاء عند ربهم یرزقون : ای ابن وکیده آیا نمی دانی که ما امامان نزد پروردگار خود زنده هستیم .[12]
[1]مجمع البیان، ج2، ص452
[2]المیزان، ج16، ص331
[3]مجمع البیان، ج3، ص62
[4]- شوری/23
[5]البرهان فی تفسیر القرآن، ج2، ص418
[6]بحارالنوار، ج44، ص218
[7]مجمع البیان، ج10، ص481 ، نورالثقلین، ج5، ص577
[8]بحارالنوار، ج44، ص219
[9]مفاتیح الجنان، زیارت امام حسین ( علیه السلام )، ص763
[10]بحار الانوار، ج89، ص20
[11]امام حسین و قرآن ( مرکز فرهنگ )، ص80
[12]دلائل الامامیه، ص87