درمیان انفاق هاوبخشش های در راه خدا، کم ارزش ترین آن ها انفاق مالی است با این حال خداوندانفاق یک درهم در راه خویش را بسان دانه ای می خواندکه با کاشتن به هفت خوشه وهر خوشه به صد دانه تبدیل می شود: مثل الّذین ینفقون اموالهم فی سبیل اللّه کمثل حبّه انبتت سبع سنابل فی کلّ سنبله ماِئه حبّه (بقره/261) در ادامه سپس این هفتصد را دوبرابر می کند که:( واللّه یضاعف لمن یشاء) وبا بیان وسعت فضل وگستره علم خدا، راه را برای هزاران برابر دیگر نیز، باز می گذارد: (واللّه واسع علیم).
اگر پایین ترین مرتبه انفاق ازچنین پاداشی برخوردار است، پاداش خدمات دینی وعلمی چگونه خواهد بود؟ آنان که بذر محبت خدا را در زمینه دل های آماده می افشانندوبا زلال حکمت برآمده از اخلاصشان آبیاری می کنند وگم گشتگان رابه مقصد ومقصود،آشناتر می سازند، آیا از هر کلمه طیّبه ای که توسط آنان در دل ها کشته می شود، چندین برابر برکت نمی روید؟مسلّما این انفاق کنندگان فراتر از انفاق مالی بهره می برند وپاداش های ملکوتی آنان وصف ناپذیر است.
صاحبان انفاق دینی وعلمی از چنین پاداشی بهره مند خواهند شد که صد هزاردیده ملکوتی در جانشان گشوده می شودواین پاداش بزرگ،شهود حق را میسّرومقام بلند خلافت الهی رابرای آنان حاصل می کندواین مرتبتی است که از حیث عظمت با زمین وآسمان هم سنجیدنی نیست.
کتاب صورت وسیرت انسان درقرآن، آیت اللّه جوادی آملی،ص128