پرسش قرآنی 26

منظور از (نبا عظیم) در سوره نبا چیست؟ امام باقر(ع) درباره این آیه فرمودند: منظور از آن علی ابن ابیطالب(ع) است که درباره اش اختلاف کردند زیرا کسی راجع به پیامبر(ص) اختلاف نداشت اصبغ ابن نباته می گوید:در آن هنگامی که من در کارزار بصره با علی بودم سواری از لشکر بصره نزد آن بزرگوار آمد وآیه نبا راتلاوت کرد علی (ع) متوجه آن جوان شد وبه وی فرمود:آیا تونبا عظیم رامی شناسی؟گفت نه امام فرمود:والله انا النبا العظیم به خدا قسم من نبا عظیم هستم علقمه می گوید:در جنگ صفین مردی از لشکر شام در حالی که غرق سلاح بود وقرآنی را روی سلاح حمایل کرده بود برای جنگ خارج شد وبه جای رجز خوانی سوره نبا را تلاوت کرد من در نظر گرفتم به سوی وی بشتابم ولی علی (ع) فرمود:به جای خود باش بعد آن بزرگوار متوجه آن مرد شد وبه او فرمود:ا تعرف النبا العظیم الذی هم فیه مختلفون؟ یعنی آیا آن خبر بزرگ را که درباره آن اختلاف می کنند را می شناسی؟گفت نه  امام فرمود:به خدا سوگند من همان خبر بزرگ هستم که شما درباره من اختلاف کردید وراجع به ولایتم به نزاع پرداختید واز ولایتم بعد از آن که او را قبول کرده بودید برگشتید وبعد از آن که به وسیله شمشیر من از کفر نجات پیدا کردید به علت کفر خودتان هلاک ودوزخی شدید ودر روز غدیر آن چه راکه باید بدانید دانستید ودر روز رستاخیز هم از دخالت عمال خویشتن آگاه خواهید شد سپس علی(ع) شمشیر خود را بالا برد وبر فرق آن مرد نواخت واو را به دوزخ فرستاد.                    منبع:    تفسیر المیزان

پرسش قرآنی 25

چراسوره یس راقلب قرآن خوانده اند؟                                                                                 ابو بصیر ازامام صادق (ع) روایت کرده است که هر چیزی را قلبی است وقلب قرآن یس است چرا که در این سوره از احکام فرعی چیزی نیست(البته فقط در یک آیه از این سوره خداوند مردم رابه انفاق تشویق کرده است) وهمه استدلال ها در اصول دین است واز این حدیث معلوم می شودکه مهم ترین تعلیمات قرآن در اصول عقایدواستدلال برای تحکیم آن است وگرنه یس را قلب قرآن نمی فرمود واصول دین نسبت به فروع به منزله قلب است.                          منبع:کتاب در محضر علامه شعرانی،سیدمحمد رضا غیاثی ص229                                                                            

پرسش قرآنی 24

در آیه وَلیَعفُوا وَلیَصفَحُوا اَلَا تُحِبُّونَ اَن یَغفِرَاللّه لَکُم . (نور22) تفاوت عفو وصفح چیست؟         دراکثر آیات قرآن کریم کلمه صفح بعد از عفو آمده است. صفح به معنی روی هرچیز مانند صفحه صورت، دامنه کوه وپهنی شمشیر می باشد وصفح برتر از عفو است وعبارت از عفو جلی وآشکار است به طوری که انسان از اصل گناه واشتباه دیگران صرف نظر نمایدوصفح در معاشرت با دیگران آن است که انسان کریمانه برای اعراض از گذشته صفحات خاطرات خود را ورق زده وهرگز به یاد نیاورد که فلان شخص به او بدی کرده است ودر نتیجه حتی از سرزنش خطاکار نیز خودداری کند بنابراین عفو یعنی گذشت اما صفح یعنی بدی دیگران را گذشت کردن حتی از فکر وذهن هم بیرون کردن لذا از امام رضا(ع) سوال شد، آن حضرت فرمود:العفو غیرکتاب صفح. یعنی صفح جمیل عفو کردن است بدون این که طرف مقابل را سرزنش نمایی.                          منبع:تفسیر تسنیم ج6 ص150وتفسیر نمونه ج11ص128

پرسش قرآنی 23

 آیا کلمه عید در قرآن به کار رفته است؟ کلمه عید تنها یک بار درقرآن به کار رفته است در سوره مائده آیه 114 که خداوند می فرماید:قال عیسی ابن مریم اللهم ربنا انزل علینا مائدة من السماء تکون لنا عیدا لاولنا واخرنا وایة منک وارزقنا و انت خیر الرازقین  عیسی پسر مریم گفت پروردگارا بفرست بر ما سفره ای از آسمان که عیدی باشد برای آغاز وانجام ما ونشانه ای از تو وروزی ده به ما وتو بهترین روزی دهندگان هستی

پرسمان قرآنی 22

آیا مصحف حضرت زهرا تفسیر قرآن است؟ در کتاب شریف کافی روایاتی به چشم می خورد که بعد از وفات رسول خدا(ص) اندوه شدیدی بر حضرت زهرا(س)مستولی شد  جبرئئل برای عرض تسلیت نزد آن حضرت آمد واو را از آن چه نسبت به خاندانش اتفاق خواهد افتاد آگاه ساخت علی (ع) هم آن اخبار را به نگارش درآورد وآن همان مصحف حضرت زهرا (س) است.بعضی  ازویژگیهایی که در روایات برای مصحف حضرت زهرا(س) ذکر شده است عبارتند از: یک کتاب علمی است ودربا ره قرآن نیست، درباره احکام حلال و حرام نیست، وصیت فاطمه(س) درآن آمده است ، دانش هستی در آن است،نام فرمانروایانی که بر زمین حکومت می کنند ونام پدرانشان در آن یافت می شود ، آن چه موجب شده که مردم به اهل بیت (نیازمند باشند در آن هست .                                                                                                                                         منبع: کتاب کافی ، ج1، ص294 الی 298

پرسمان قرآنی21

 آیا عرفای بزرگ درباره خواندن آیات قرآن سفارش خاصی نموده اند؟بله درزندگینامه این بزرگان به  برخی ازآیات قرآن وخواص آن آیات اشاره شده است از قبیل:

1-علامه طباطبایی(ره) فرمودند:جهت آرامش قلب دست را روی سینه بگذارید وسه یا چهار مرتبه آیه28 سوره رعد را قرائت نمایید.

2-علامه حسن زاده آملی می فرماید: قرائت آیات55 تا57 سوره اعراف به نص معصوم که در کتاب حجت روایت شده است موجب صفای نفس واطمینان آن بر اسلام وایمان تنوّر قلب به یقین ودفع شر شیطان ونفی خواطر است.

3-آیت الله کشمیری(ره) فرمودند:خواندن روزی 21مرتبه آیة الکرسی برای تقویت حافظه خوب است وهمچنین فرمودند:برای شفای مریضی های صعب العلاج سوره نجم هر روز خوانده شودوبه امام زین العابدین (ع) تقدیم گردد.

4-آیت الله بهجت (ره) فرمودند: برای بطلان سحر ورفع چشم زخم همیشه یک قرآن کوچک به همراه داشته باشید،معوذتین را بخوانید وتکرار کنید، آیت الکرسی را بخوانید وتکرار کنید،چهار قل را بخوانید وتکرار کنید خصوصاً موقع خواب،موقع اذان صبح با صدای  نسبتاً بلند اذان بگویید، روزی 50 آیه از قرآن کریم با صدای نسبتاً بلند بخوانید.

5-در تحفة الرضویه از آیت الله سید عبدالله بلادی نقل شده است برای ایمنی از صاعقه وزمین لرزه آیه 41 سوره فاطر را بخوانید.

6- اکثر بزرگان فرمودند: برای وسعت رزق ورفع سختی ها آیات 2و3 سوره طلاق را روزی 3 مرتبه بخوانید واول وآخر آن صلوات بفرستید.                                                                      

منبع:کتاب سفارش های قرآنی عارفان نوشته حمزه کریمخانی                                                                                                                           

پرسش قرآنی20

تفاوت ریب وشک در قرآن چیست؟ ریب در لغت حالت قلق و اضطرابی است که در اثر جهل وشک همراه با تهمت ومانند آن در نفس انسان ایجاد شود. لذا کلمه مریب وصف شک قرار می گیرد یعنی شکی که اضطراب می آورد خدای سبحان در سوره مبارکه سبا  آیه 54می فرماید:اِنَهم کانوافی شکِ مُریب.قطعا آنها(کافران) در شک مریب هستند. امام مجتبی(ع) می فرماید:از رسول گرامی اسلام شنیدم که فرمودند:رها کن آن چه که تو را به اضطراب  می کشاند وبه سوی چیزی برو که اضطراب آور نباشد پس به راستی که شک ریبه واضطراب می سازد و صدق طمانینه می آورد مثلاً گاهی انسان نمی داند فلان درخت سالی چند بار میوه می دهد در این جا شک ایجا د شده ولی ریبی وجود ندارد اما گاه نمی داند که مثلاً فلان راه راهزن دارد یا نه، در این جا علاوه بر آن که شک وجود دارد، ریب واضطراب هم هست.                                      منبع:کتاب قرآن درقرآن آیت الله جوادی آملی،ص 361