درسوره اسراء آیه82خداوند می فرماید: (وننزل من القرآن  ما هو شفاء ورحمة للمومنین  ولا یزید اتظالمین الّا خساراً ) در این آیه شریفه  اشاره می کند که قرآن برای مومنان شفاء ورحمت است وبرای ظالمان چیزی جز خسارت نیست سئوال این است مگر می شود قرآن خسارت باشد ؟                                                                                                                                                                                                                                           قرآن کریم مظهر اسم هادی ونافع ومظهر اسم ضارّ ومضلّ است مو منان را هدایت می کند شایستگان وفطرت مداران از قرآن نفع وسود می برند ودر مقابل اهل کفر ونفاق وکسانی که شهوت وغضب حیوانی خود را بر فطرتشان حاکم ساخته وآن رابه خاموشی کشانیده باشند قابلیت وشایستگی هدایت قرآن را ندارند وچون حق را انکار می کنند ودر برابر آن می ایستند گمراهی وضلالتشان بیشتر می شوددر اینجا قرآن مظهر اسم ضارّ ومضلّ ومایه ضرر وضلالت می گردد. مقصود از اضلال در این جا اضلال تکوینی است نه تشریعی، زیرا محال است که خدای سبحان کتابی بفرستد ودر آن کتاب محتوایی  باشد که نه تنها انسان را هدایت نمی کند بلکه گمراه کننده او باشد چنین امری علاوه بر آن که خلاف حکمت خداوند ومنافی هدف وغایت خلقت وآفرینش است بلکه سبب خواهد شد که گمراهان وبدکاران مستحق عذاب وجهنم نباشند ودر برابر خدای خود عذر بیاورند که ما خواستار هدایت تو بودیم ولی تو ما را گمراه کردی پس ما معذوریم نه مسئول،  بنابر این خداوند اضلال تشریعی وابتدایی ندارد وهمگان را در وهله نخست با هدایت تشریعی وابتدایی خودبه راه راست وصلاح وفلاح ورستگاری دعوت می کندو در این مرحله هیچ اضلالی وجود ندارد ولی اگر کسی این هدایت تشریعی را نپذیرفت وبه اختیار خویش بیراهه گمراهی را پیش گرفت واز مهلت توبه وتاخیر مجازات متنبه نشد و استفاده نکرد وبه فطرت الهی خود بر نگشت آن گاه به اضلال تکوینی خداوند مبتلا خواهد شد.                                                                                                                                                                                                                                                            منبع: کتاب قرآن درقرآن آیت الله جوادی آملی،ص195                                                                                                             

تنها ماه قمری که نامش درقرآن آمده است؟ماه مبارک رمضان

دو آیه از قرآن که دربردارنده  تمامی حروف الفبای عربی است؟ 154 آل عمران و29 فتح 

تنها سوره ای که درآن 11 قسم پیاپی وجود دارد؟  سوره شمس

سوره ای که در تمام آیات آن حد اقل یک لفظ جلاله الله وجود دارد؟ سوره مجادله

آیه ای که در آن به نام11 پیامبر تصریح شده است؟ آیه 163 سوره نساء                                             

نام دیگر سوره نصر چیست؟ تودیع

تنها سوره ای که خداوند در آن به قرآن مجید سوگند یاد کرده است؟ سوره ق

نام یا لقب 16 پیامبر در این سوره آمده است؟ سوره انبیاء

نام چه فصل هایی از سا ل در قرآن آمده است؟ تابستان وزمستان

تنها زنی که نامش در قرآن آمده است؟ حضرت مریم(س)

سوره واقعه در روایات به این نام نیز خوانده شده است؟ غنی زیرا خواندن این سوره در هر شب باعث می شود که تلاوت کننده آن هیچ وقت فقیر نشود.

داستان صلح حدیبیه وبیعت رضوان در این سوره آمده است؟ سوره فتح

بزرگترین آیه قرآن از لحاظ عظمت کدام آیه است؟ آیة الکرسی

لقبی عمومی برای پادشاهان یمن که در قرآن به کار رفته است؟ تُبّع

منبع: کتاب 1212نکته در زمینه معارف قرآنی کاری از موسسه فنون قرائت ومعارف قرآنی

در آیه 125 سوره انعام که خداوند می فرماید: فَمَن یُرِد الله اَن یَهدِ یَهُ یَشرَح صَدرَهُ لِلاِ سلامِ وَ مَن یُرِد اَن یُضِلَّه یَجعَل صَدرَهُ ضَیِّقا حَرَجَا کَانَّما یصَّعَدُ فِی السَّماء. چه نکته علمی وجود دارد؟ خداوند متعال در این آیه می فرماید: هر که را خداوند تشخیص دهد که هدایتش کند،سینه ی او را برای پذیرش اسلام گشایش می بخشد وهرکه را اراده بر گمراهی اش کند،سینه ی او را بسیار تنگ می گرداند آن چنان که گویی در آسمان بالا می رود مسئله ای که در این آیه عنوان شده کمبود اکسیژن هوا در لایه های بالای جوّ زمین است که کشف آن یکی از دستاوردهای علم امروز به شمار می رود. بدین  صورت که هرچه انسان از سطح زمین بالاتر رود دچار تنگی نفس مزمنی می شود، آن چنان که تنفسش به شمارش در می آید وتنگی نفس او را آزار می دهد. دکتر بوکای در ارتباط با آیه فوق می نویسد: قرآن حاوی مطالبی درباره پدیده های جوی است. راجع به مواجهه آن ها با معلومات علوم جدید باید  گفت که در این جا نیزمانند جاهای دیگر میان معلومات علمی این زمان وپدیده های مذکور در قرآن هیچ گونه تناقضی وجود ندارد.

منبع: 1- مطا لب، شگفت انگیز قرآن ، گودرز نجفی ،  ص 71  2-عهدین، قرآن وعلم، دکتر بوکای،ترجمه حسن حبیبی،ص249

چرا قرآن به زبان عربی نازل شده است؟  نزول قرآن به زبان عربی با توجه به عرب زبان بودن خود پیامبر(ص) ومخاطبان اولیه قرآن امر طبیعی است واگرقرآن به زبان دیگر نازل می شد،سئوال می شد با این که مخاطبان نخستین آن عرب زبان بودند چرا قرآن به زبان عربی نازل نشد؟ چنان که قرآن کریم دراین رابطه می فرماید: (اگر این قرآن را به زبان عجمی(غیر عربی) می فرستادیم می گفتند چرا آیاتش روشن وآشکار نیست؟ آیا کتاب عجمی بر پیامبری که خودش عرب است نازل می شود؟ فصلت/24 ) ودرسوره شعراء آیات198و199قرآن با توجه به این نکته می فرماید: ( واگر آن قرآن را بر برخی از غیر عرب زبانان نازل می کردیم و(پیامبر) آن را برایشان می خواند به آن ایمان نمی آوردند.) بدیهی است وقتی آیین ودین اسلام می توانست موفق شود ودر تمام جهان گسترش یابد که نخست در منطقه بعثت پیامبر(ص) که عرب زبان بودند پذیرفته شود وعرب ها به آن ایمان آورندآن گاه از سوی همین مومنا ن به تمام جهان منتشر شود به همین خاطر خداوند در سوره ابراهیم آیه 4 می فرماید: (هیچ رسولی را    نفرستادیم مگر به زبان قوم خودش تا این که خوب و روشن پیام را به آن ها برساند.)                                                     منبع: کتاب پرسمان علوم قرآنی ،سید محمد حسن جواهری،ص20                      

ا سرائیلیا ت به چه معنا ست؟  در معارف اسلامی به ویژه در زمینه تفسیر وعلوم حدیث به دسته ای از روایات، قصص و مفاهیم اشاره شده که در تعالیم امت های گذشته، به ویژه بنی اسرائیل ریشه دارند وحاصل جریانی هستند که از داستان سرایی ها، افسانه پردازی ها و وجوهی دیگر از تعالیم غیر اصیل نشأ ت گرفته اند به ویژه قصه پردازی هایی که درسده های نخست هجری توسط گروهی صورت پذیرفته وبه حاشیه آموزش های مسلمانان راه یافتند این ها اسرائیلیات هستند البته باید دانست تمام مطالبی که وارد مجامع روایی، کتاب های تفسیر و تاریخ ما شده اند از طرف یهودیان نیست بلکه مسیحیان ، زنادقه   زردتشتیان و....... نقش داشتند ولی نسبت به یهودیان از باب تغلیب است.                                                                                                                                                         منبع: کتاب اسرائیلیات، تحریف ها وتخریب های یهود،سیف الله مدبر،ص26                              

  آیا قرآن حضرت علی(ع) با قرآنی که هم اکنون درد ست ماست تفاوت دارد؟   حضرت علی (ع) اولین کسی بود که بعد از رحلت پیامبر(ص) اقدام به جمع آوری قرآن کرد قرآن آن حضرت ویژگی هایی داشت مانند: ضبط قرآن بنابر قرائت پیامبر(ص)، ترتیب نزول دقیق آیات بر حسب نزول ، در بر داشتن توضیحاتی نظیر ذکر مناسبتی که موجب نزول آیه بود ، نام مکانی که آیه در آن جا نازل شده بود،ساعت نزول آیه، نام افرادی که آیه درباره آنان نازل شده بود، تفسیر آیات و....ولی باید در نظر داشت  قرآنی  که هم اکنون در دست ماست هیچ گونه تفاوتی از نظر آیات وتعداد آن ها به جز داشتن  توضیحات وترتیب خاص با قرآن حضرت علی(ع) ندارد وقرآن فعلی مورد تایید امیرالمومنین (ع) قرارگرفت .                                                                                                                                      منبع:کتاب پرسمان قرآنی،سید محمد حسن جواهری،ص20                                                                                                            

خداوند درسوره یس آیه 60می فرماید: (اَلَم اَعهَد اِلیکُم یا بَنی آ دَ م اَن لا تَعبُدُواالشَّیطان ِانَّه لَکُم عَدُ وٌ مُبین.) ای فرزندان آ د م آیا با شما پیمان نبستم که شیطان را نپرستید که او برای شما دشمن آشکاری ا ست. منظوراز عهد  در این آیه چیست؟                                                                             

  درباره عهد در این آیه مفسران سه تفسیر ارائه کرده اند:                           

1 – برخی گفته اند مقصود همان ایمان الهی از طریق عقل است یعنی خداوند با عقلی که به انسان داده، یک نوع عهد غیر رسمی با انسان بسته که انسان می تواند با عقلش درک کند که توحید خوب است وپیروی از شیطان بد است                                                                                                                          

2- برخی تفسیرکرده اند که این عهد همان ایمان فطری بشر با خداست که انسان را خدا فطرتاً طوری آفریده که خدا جوست وتوحید گراست واز اطاعت وپرستش غیر خدا دوری می کند.       

3- بعضی نیز گفته اند که مقصود پیمان الهی از طریق پیامبران الهی وکتاب های آسمانی است.همین که پیامبر اسلام (ص) به انسان ها فرموده است: ازشیطان اطاعت نکنید ودر قرآن به این مساله پرداخته شده ودر کتاب های آسمانی دیگر هم به این مطلب اشاره شده، این نوعی پیمان بین خدا و انسان است که انسان ها حق ندارند غیر از خدا را بپرستند.                                                                   

منبع: کتاب شمیم مهر، دکتر محمد علی رضایی اصفهانی،ص25