یا ایّها الّذین امَنوا استجیبوا للّه ولِلرّسول اِذا دَعاکُم لِما یُحییکُم. (انفال/24)

ای کسانی که ایمان آورده اید دعوت خداوپیامبر(ص) را اجابت کنید هنگامی که شما رابه سوی چیزی می خواند که شما را حیات می بخشد.

پیروی از سنّت پیامبر(ص) موجب حیات معنوی می شود.

درمیان انفاق هاوبخشش های در راه خدا، کم ارزش ترین آن ها انفاق مالی است با این حال خداوندانفاق یک درهم در راه خویش را بسان دانه ای می خواندکه با کاشتن به هفت خوشه وهر خوشه به صد دانه تبدیل می شود: مثل الّذین ینفقون اموالهم فی سبیل اللّه کمثل حبّه انبتت سبع سنابل فی کلّ سنبله ماِئه حبّه (بقره/261) در ادامه سپس این هفتصد را دوبرابر می کند که:( واللّه یضاعف لمن یشاء) وبا بیان وسعت فضل وگستره علم خدا، راه را برای هزاران برابر دیگر نیز، باز می گذارد: (واللّه واسع علیم).

اگر پایین ترین مرتبه انفاق ازچنین پاداشی برخوردار است، پاداش خدمات دینی وعلمی چگونه خواهد بود؟ آنان که بذر محبت خدا را در زمینه دل های آماده می افشانندوبا زلال حکمت برآمده از اخلاصشان آبیاری می کنند وگم گشتگان رابه مقصد ومقصود،آشناتر می سازند، آیا از هر کلمه طیّبه ای که توسط آنان در دل ها کشته می شود، چندین برابر برکت نمی روید؟مسلّما این انفاق کنندگان فراتر از انفاق مالی بهره می برند وپاداش های ملکوتی آنان وصف ناپذیر است.

صاحبان انفاق دینی وعلمی از چنین پاداشی بهره مند خواهند شد که صد هزاردیده ملکوتی در جانشان گشوده می شودواین پاداش بزرگ،شهود حق را میسّرومقام بلند خلافت الهی رابرای آنان حاصل می کندواین مرتبتی است که از حیث عظمت با زمین وآسمان هم سنجیدنی نیست.

کتاب صورت وسیرت انسان درقرآن، آیت اللّه جوادی آملی،ص128

حرکت کشتی نجات آدمیان، احتیاجی به دریا ندارد، این کشتی بر روی قطره اشکی مقدس که برای حسین (ع) ریخته می شود، می گذرد،اشکی که از اعماق دل برمی آید وجان را می شوراند وآن گاه رهسپار پیشگاه اقدس خداوندی می شود.

 علاّمه محمدتقی جعفری،کتاب امام حسین(ع)شهید فرهنگ پیشرو انسانیت

پیامبر(ص) فرمودند:

خداوند درکتاب خود (قرآن) برای مردم جلوه گرشد ولی اورا نمی بینند هرچند خدا را با چشم ظاهری نمی توان دید .     

  بحارالانوار،ج9،ص 107

پیامبر(ص) فرمودند:

قرآن سفره آماده الهی است، پس تا می توانید از این سفره (غذای آماده الهی) بهره بگیرید، آن نور روشن ودرمان سودمند است، آن را فرا گیرید چرا که خدا با آموختن آن به شما شرافت می بخشد.

مستدرک الوسایل،ج4،ص232

مأدبه هم به سفره مهمانی گفته می شود وهم به معنای جای فراگیری ادب (ادبستان) نیز به کار می رود.

قرآن سفره ی رحمت رحیمیه ی الهیّه است که فقط برای انسان گسترده شده است. طعام این سفره، غذای انسان است که به ارتزاق آن، متخلّق به اخلاق ربوبی می گردد ومتّصف به صفات ملکوتی می شود ومدینه ی فاضله تحصیل می کند وهیچ کس از کنار این سفره بی بهره برنمی خیزد.

کتاب انسان وقرآن،علّامه حسن زاده آملی،ص37)

                                در ماه مبارک رمضان به اندازه توانمان از مأدبه الهی بهره مند شویم